وجه تسمیه دارگان :

بعضی از سالخوردگان محل ، در مورد وجه تسمیه دارگان معتقدند که در زمانهای گذشته این محل ، پادرا بوده و افراد مجرم توسط حاکمان منطقه در این محل به دار آوریخته می شدند ، از این رو به دارگان مشهور شده است . این نظر نمی تواند درست باشد ، چرا که محل دار زدن مجرمان در آن زمان ، روستای احمدآباد فعلی بوده و نه دارگان و دیگر اینکه « دار » در اینجا به معنای دار زدن نیست ، بلکه به معنای درخت و درختزار می باشد . در مورد وجه تسمیه صحیح دارگان چنین می توان گفت که ، دار به معنای درخت و « گان » هم به معنای جا و زمین می باشد . [1]

پس دارگان یعنی سرزمین درختان . بر اساس مدارک موجود در کتب مختلف و سفرنامه های افرادی که از این منطقه دیدن کرده اند ، از جمله ناصر خسرو قبادیانی که در قرن پنجم هجری از این منطقه دیدن کرده است ، این منطقه در گذشته مملو از درختان مختلف بوده و دو طرف زاینده رود را بیشه ها و جنگلهای وسیعی پوشانده بوده و از جمله این مناطق دارگان بوده که در ختان جنگلی و بیشه زارهای وسیع داشته و به همین علت ، ساکنین این محل نام دارگان بر آن نهادند .

بعدها لفظ دارگان تغییر کرده و به دارجان تبدیل شد . دارجان معرب دارگان ، منتسب به محل درختان و گویا در گذشته جنگل بزرگی بوده و سپس به زمینهای کشاورزی تبدیل شده و به علت آب و هوای مناسب و خاک حاصلخیز جمعیت زیادی را به خود جذب کرده ، ضمن آنکه امنیت بالای این محل در جذب جمعیت از سایر نقاط مؤثر بوده است .